سلامت

در این مقاله تنگی نفس : علل ، علائم و درمان تنگی نفس گرداوری شد

تنگی نفس ، عارضه معمولی است که به آن توجه چندانی نمی کنیم. به طور معمول انجام فعالیت های شدید یا بلند کردن شیء سنگین باعث تنگی نفس می شود. در این حالت فرد به نفس نفس می افتد و با تنفس عمیق سعی می کند اکسیژن وارد بدن کند. پس از گذشت چند دقیقه هنگامی که اعصاب آرام شد، نفس به حالت معمولی برمی گردد.

این امر که اغلب در زندگی روزانه خود تجربه می کنیم، جای نگرانی ندارد. اما اگر این حالت باعث شود برای نفس کشیدن عادی روی خود فشار بیاورید، قابل تامل است. اگر به هنگام و یا پس از صحبت کردن احساس خفگی می کنید یا پس از طی کردن چند پله احساس می کنید در یک مسابقه ماراتن شرکت کرده اید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

اگرچه تنگی نفس به خودی خود عارضه مهمی نیست اما خطرات جسمی که در پس آن نهفته است باعث نگرانی می شود. بهتر است با تشخیص علت تنگی نفس از خطرات نهفته آن به موقع پیش گیری کنید.

علل تنگی نفس در بیشتر موارد، تنگی نفس در اثر بیماری قلبی و یا ریوی بروز می کند. قلب و ریه در رساندن اکسیژن به بافت های بدن و دور کردن دی اکسید کربن از آن ها نقش دارند و بروز هر گونه مشکلی در این روند، روی تنفس شما موثر است.

گاه تنگی نفس به دلیل بیماری هایی مانند سل ریه بروز می کند، گاهی هم مربوط به ریه نیست و علت آن عصبی است. تنگی نفس همچنین می تواند علت خونی داشته باشد (افرادی که دچار بیماری های خونی هستند) یا در بیماران قلبی و در کل بیماری های مجرای تنفسی و بیماری هایی که در سطح سلول می توانند اثر کنند، ایجاد می شود. به عنوان مثال سیانور مانع ورود اکسیژن به سلول می شود و تنگی نفس در سلول پدید می آید.

علایم تنگی نفس

سختی در نفس کشیدن تنفس تند سختی در حرف زدن درگیر شدن عضلات گردن و سینه

تنگی نفس در چه کسانی بیشتر رخ می دهد؟ تنگی نفس در هر سنی می تواند رخ دهد و این بستگی به علت بیماری دارد. مثلا در دوران کودکی بیماری های مادرزادی می توانند در بروز آن نقش داشته باشند. در دوران نوجوانی سرماخوردگی و برونشیت حاد و در سنین بالا بیماری انسدادی مزمن ریه در افراد سیگاری یا کسانی که در فضاهای آلوده به سر می برند، می تواند علت ایجاد این بیماری باشد.

تنگی نفس در خواب آپنه انسدادی خواب، به قطع جریان هوا علی رغم طبیعی بودن حرکت تنفسی قفسه سینه گفته می شود. به علت کاهش اکسیژن شریانی، بیمار از خواب موقتا بیدار می شود. بعد از بیداری تنفس به وضع طبیعی برمی گردد.

این بیماری اغلب در مردان میانسال چاق رخ می دهد. از دیگر علل آن فک کوچک، بزرگی زبان، آکرومگالی، کم کاری تیرویئد و غیره است. درمان شامل: ، فشار مثبت مداوم هوا از بینی، داروهای ضد افسردگی و یا درصورت لزوم جراحی است. این بیماران باید از مصرف داروهای خواب آور و الکل اجتناب کنند.

توصیه هایی برای بهبود ورزش های تنفسی انجام دهید. به آرامی نفس بکشید تا با نگه داشتن نفس قفسه سینه منبسط شود. سپس هوا را خارج کنید این حرکت را چندین بار تکرار کنید تا ظرفیت قفسه سینه بالا برود.

قدرت و مقاومت بدن را با پیاده روی سریع روزانه تقویت کنید.

به هنگام راه رفتن از طریق بینی نفس بکشید.

در ۲ لیوان چای نصف قاشق غذاخوری فلفل سیاه اضافه و صاف کنید. این چای را تقسیم کنید و حداقل ۳ و یا ۵ بار در روز بخورید تا مجاری برونشیت باز شود.

در یک لیوان آب لیمو به مقدار مساوی زنجبیل، سیر و عسل اضافه کنید و بخورید تا تنگی نفس برطرف شود.

از کار و تقلا در ارتفاعات بالاتر از ۱۵۰۰ متری خودداری کنید.

از آلاینده های محیطی دوری کنید. تا حد امکان از تنفس مواد آلرژی زا و سموم محیطی خودداری کنید.

درمان تنگی نفس

درمان بیماری بستگی به تشخیص علت آن و اینکه در چه مرحله ای است، دارد. اگر تنگی نفس ناشی از آسم باشد، با توجه به اینکه آسم یک بیماری آلرژیک ریوی است، ابتدا سعی می شود عامل حساسیت زا را کشف کرد و آن را از بین برد.

نوع تغذیه می تواند موجب کاهش شدت یا بهبود این بیماری شود. برخی مواد غذایی، تحریک کننده هستند، از جمله اینکه از غذاهای نفاخ و پرحجم، ادویه جات، آب بسیار سرد یا داغ نباید استفاده شود.

همچنین اگر عامل اصلی کشف نشد، لازم است مدتی به آزمایش مواد گوناگون (اعم از غذایی یا محیطی) پرداخته شود. ضمن اینکه به دنبال عامل اصلی باید بود، عوامل تشدیدکننده را هم بایستی بررسی کرد و به بیمار گفته شود که مدتی فلفل یا مواد محرک نخورد یا سعی کند دچار هیجان و استرس نشود و ورزش نکند. بعد برای او در چند مرحله، دارو تجویز می شود و در مرحله آخر، داروهای کورتون دار تجویز می شود.

چه موقع نزد پزشک برویم؟ اگر به طور ناگهانی دچار تنگی نفس شدید گشتید، طوری که دیگر نتوانستید کاری انجام دهید، فورا به اورژانس (۱۱۵) زنگ بزنید و یا از کسی بخواهید تا شما را نزد پزشک ببرد.

اگر تنگی نفس شما همراه با درد قفسه سینه، غش و ضعف و حالت تهوع بود، سریعاً به پزشک مراجعه کنید، زیرا اینها می توانند علامت حمله قلبی یا آمبولی ریوی باشند.

نکته مهم دیگر اینکه بیشتر مردم تصور می کنند که هر تنگی نفس ، آسم است و این در برخی موارد مشکلاتی ایجاد می کند. بارها مشاهده شده که بیمار پس از پنج، شش ماه مراجعه کرده، به خیال اینکه بیماری اش آسم است، اما در معاینات معلوم شده که دچار بیماری قلبی است. بنابراین، مبتلایان باید بیماری خود را جدی بگیرند و به پزشک مراجعه کنند تا علت بیماری و راه درمان را بیابند و متوجه شوند که تنگی نفس آنها ریوی است یا قلبی.

در این مطلب برونشیت : پیشگیری ، علائم و درمان برونشیت آماده است

برونشیت به معنای التهاب در ریه هاست که برخی از مردم آن را سرماخوردگی قفسه سینه می نامند

همه چیز درباره برونشیت

برونشیت می تواند یک بدبختی به نظر برسد، اما بیماری جزئی است که به دنبال یک بیماری ویروسی مانند سرماخوردگی رخ میدهد و یا ممکن است در پی وضعیت جدی تر مانند سرفه های مزمن فرد سیگاری باشد. برونشیت می تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض دود سیگار، محرک های شیمیایی، و یا باکتری نیز باشد. سرفه، خلط، و احساس خستگی علائم معمول برونشیت هستند، اما این علائم جزو علائم سایر بیماری ها نیز هستند، بنابراین تشخیص درست و درمان آن از اهمیت خاصی برخوردار است.

برونشیت: داخل ریه های شما هنگامی که لوله های برونش که هوا را به عمق ریه های شما حمل میکنند، ملتهب می شوند، پوشش داخلی متورم و ضخیم تر میشود و بنابراین راههای تنفسیتنگ میشوند. این غشاهای تحریک شده موکوس بیشتری نیز ترشح میکنند، که راه های هوایی کوچک را میپوشانند و گاهی اوقات آنها را مسدود میکنند. حمله های سرفه روشی برای تلاش بدن به منظور بیرون آوردن این ترشحات برای تنفس راحت تر است.

علائم برونشیت: علامت اصلی برونشیت سرفه هایی است که چند روز تا چند هفته ادامه دارند. دیگر علائمی که ممکن است رخ دهند عبارتند از:

خستگی صدای خس خس سینه در هنگام تنفس تنگی و یا درد سنگین در قفسه سینه تنگی نفس در این بیماری تب غیر معمول است و نشان دهنده ذات الریه یا آنفولانزا است.

برونشیت حاد چقدر طول می کشد؟ برونشیت حاد اغلب سه تا چهار روز پس از سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد میشود. این بیماری ممکن است با سرفه خشک شروع شود، سپس پس از چند روزسرفه های خشک می توانند همراه با خلط باشند. اکثر افراد طی دو تا سه هفته بر برونشیت حاد فایق می آیند، هر چند سرفه گاهی اوقات چهار هفته یا بیشترادامه می یابد. اگر شما از جهات دیگر سالم باشید، بعد از بهبود عفونت اولیه ریه های شما به حالت نرمال بازخواهند گشت.

حملات مکرر: برونشیت مزمن پزشکان زمانی به این بیماری مشکوک میشوند که شما به مدت حداقل سه ماه در یک سال، به مدت دو سال متوالی، سرفه همراه با خلط داشته باشید. برونشیت مزمن یک بیماری جدی است که باعث می شود ریه های شما محل رشد عفونت های باکتریایی شوند و ممکن است به درمان پزشکی مستمر نیاز باشد. این بیماری شکلی از بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)است، یک بیماری ریوی که نفس کشیدن را دشوار می سازد. “سرفه مشابه سرفه افراد سیگاری” گاهی اوقات نشانه ای از برونشیت و COPD است.

برونشیت یا بیماری دیگر؟ علایم برونشیت اغلب مشابه علائم بیماری های دیگر مانند بیماری های آسم، ذات الریه، آلرژی، سرماخوردگی، آنفولانزا، سینوزیت، و حتی ریفلاکس معده به مری (GERD) و سرطان ریه هستند. به منظور تشخیص دقیق به پزشک مراجعه کنید. بیماری های جدی مانند ذات الریه نیازمند درمان سریع هستند.

هنگامی که به پزشک مراجعه میکنید: پزشک شما بررسی میکند که آیا شما موارد زیر را دارید یا خیر:

احساس تنگی نفس یا خس خس سرفه خونی تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد تداوم سرفه بیش از چهار هفته علل برونشیت حاد این شکل از برونشیت در فصل زمستان شایع تر است و نه مورد از ۱۰ مورد از آن ناشی از یک ویروس است. محرک ها – مانند دود تنباکو، مه دود، مواد شیمیایی موجود در پاک کننده های خانگی، حتی دود یا گرد و غبار در محیط – نیز می توانند موجب برونشیت حاد شوند.

علل برونشیت مزمن سیگار کشیدن تا بحال شایع ترین علت برونشیت مزمن بوده است. قرار گرفتن در معرض گرد و غبار و گازهای سمی در محل کار علت بسیار کمتر شایعی است که در کارگران معدن و پرورش دهندگان غلات دیده میشود. آلودگی هوا می تواند علائم افراد مبتلا به برونشیت مزمن را بدتر کند.

افراد سیگاری و برونشیت فرد سیگاری که دچار برونشیت حاد میشود دوره نقاهت بسیار سخت تری خواهد داشت. حتی یک پک سیگار می تواند باعث آسیب موقت به ساختارهای (مژه) مو مانند کوچک در راه های هوایی شود که آثار باقی مانده، محرکها و موکوس اضافی را پاک میکنند. سیگار کشیدن بیشتر، این آسیب را ادامه میدهد و شانس ابتلا به برونشیت مزمن، که می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت ریه و آسیب دائمی ریه شود، را افزایش دهد. خلاصه کلام: زمان ترک سیگار فرا رسیده است.

برونشیت حاد چگونه تشخیص داده میشود؟ پزشکان معمولا برونشیت حاد را با بررسی چگونگی ظاهر شدن علائم در طول زمان و از طریق معاینه فیزیکی تشخیص میدهند. پزشک با استفاده از گوشی پزشکی، به صداهای غیر طبیعی تولید شده در داخل ریه های شما در هنگام تنفس گوش خواهد داد.

برونشیت مزمن چگونه تشخیص داده میشود؟ پزشک شما ممکن است آزمایش عملکرد ریه را پس از بررسی سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی توصیه کند. تستهای عملکرد ریوی مانند اسپیرومتری ارزیابی میکنند که آیا ریه ها به خوبی کار میکنند یا خیر. رادیوگرافی قفسه سینه نیز ممکن است انجام شود.

درمان برونشیت حاد به طور کلی تنها درمان مورد نیاز برای برونشیت حاد تسکین علائم است: نوشیدن مقدار زیادی مایعات؛ استراحت کافی؛ و اجتناب از دودها و گازها. مسکن دردبدون نسخه ممکن است به دردهای بدن شما کمک کند. پزشک شما ممکن است برای کمک به شل شدن موکوس خلط آور تجویز کند بنابراین موکوس به راحتی از طریق سرفه خارج میشود. یا داروی برونکودیلاتور استنشاقی برای باز کردن راه های هوایی شما تجویز میشود.

درمان برونشیت مزمن اگر شما برونشیت مزمن مربوط به سیگار کشیدن دارید، مهم ترین کاری که باید انجام دهید ترک سیگار برای جلوگیری از آسیب های جاری برای ریه ها است.مگر اینکه پزشک شما خلاف آن را توصیه کند، در این صورت به صورت سالانه واکسن پنوموکوک و واکسن آنفولانزا دریافت کنید. درمان میتواند شامل برونکودیلاتور ها و استروئیدها (استنشاقی یا از طریق دهان) باشد.

برونشیت مزمن و COPD برونشیت مزمن و آمفیزم دو شکل اصلی بیماری انسدادی ریوی مزمن هستند. پزشکان ممکن است برونکودیلاتورها را تجویز کنند- داروهایی که به باز کردن راه های هوایی بسته شده- کمک میکنند. اکسیژن درمانی کمک می کند تا برخی از افراد بهتر نفس بکشند و یک برنامه توانبخشی ریوی می تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد. کشیدن سیگار باید برای جلوگیری از آسیب بیشتر به ریه متوقف شود.

پیشگیری از برونشیت جای تعجب نیست که بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری این است که سیگار نکشید و یا اجازه ندهید افراد دیگر در خانه شما سیگار بکشند. راه های دیگر عبارتند از: اجتناب از سرماخوردگی و دور ماندن از چیزهایی که باعث تحریک بینی، گلو و ریه شما میشوند، مانند گرد و غبار و یا حیوانات خانگی. همچنین، در صورتی که دچار سرماخوردگی شدید، به اندازه کافی استراحت کنید و داروهای خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید.