تمام آنچه در مورد شیمی درمانی باید بدانید


تمام آنچه در مورد شیمی درمانی باید بدانید

 

شیمی درمانی چیست؟

لغت "شیمی" به معنی دارو و "درمانی" به معنی درمان است. همه افراد در طول زندگی یک یا چند بار بیمار شده و با استفاده از داروها به روش تزریق یا مصرف قرص های خواراکی دارو درمانی شده اند. لذا در بکار بردن واژه شیمی درمانی (دارو درمانی) همانند بقیه داروها ، جای نگرانی و ترس وجود ندارد ، اما امروزه اصطلاح شیمی درمانی به معنی استفاده از داروهای شیمیایی خاص برای توقف رشد سلولهای غیرطبیعی و انهدام توده سلولی (تومور) به کار می رود.

 

داروهای شیمی درمانی چگونه عمل می کنند؟

بعضی از سلولهای بدن به علل نامعلومی به صورت افسار گسیخته رشد می کنند و از جایی به جای دیگر در بدن حرکت کرده و به فعالیت ادامه می دهند. کار داروهای شیمی درمانی این است که توسط گردش خون به تمام نقاط بدن حمل می شوند و قدرت رشد و تکثیر (اضافه شدن) این سلولها را از بین می برند. توجه داشته باشیم که این داروها می توانند روی سلولهای طبیعی هم اثر ناخوشایند داشته باشند ولی پس از پایان دوره دارو درمانی ، اکثر سلولهای طبیعی به سرعت بهبود یافته و به حالت اولشان بر می گردند.

 

آیا شیمی درمانی درد دارد؟ (دردهای عضلانی و استخوانی)

معمولا مصرف داروهای شیمی درمانی درد ندارد. اما اگر هنگام تزریق دارو داخل رگ ، اشتباهی زیرپوست تزریق شود ، متورم شده ، سوزش و درد شدیدی می گیرد که باید فورا به پزشک یا پرستار مسئول تزریق اطلاع دهید. به دنبال تزریق بعضی از داروهای شیمی درمانی و یا تجویز ترکیبات تقویت کننده مغز استخوان ، ممکن است دچار دردهای عضلانی یا استخوانی شوید. با مشورت پزشک معالج می توان از ترکیبات استامینوفن دار جهت کنترل درد استفاده نمود. اگر در روزهای بعد از شیمی درمانی دچار عوارض دردناک نظیر درد عضلانی ، درد استخوان ، زخم دهان ، سردرد ، درد معده و ... شدید ، محل درد ، زمان شروع درد، مدت درد ، شدت درد ، کیفیت و نوع احساس درد ، مقدار و نوع مصرف داروهای مسکن را به دقت برای پزشک معالج و پرستارتان شرح دهید. بدون انتقال این اطلاعات درد شما کنترل نخواهد شد.

 

دوره درمان یا شیمی درمانی چه مدت طول می کشد؟

مدت درمان و فاصله بین درمانها به نوع بیماری و نوع درمان بستگی دارد. دارو درمانی ممکن است به صورت هفتگی یا تزریقات دوره ای انجام گیرد. در هر دوره شیمی درمانی ، پزشک معالج با آزمایش شمارش کامل گلبولی خون (CBC-PLT) وضعیت بالینی بیمار را کنترل خواهد کرد. معمولا داروها را به ترتیبی می دهند که در فاصله دو تزریق فرصت کافی و استراحت برای رشد و ترمیم سلولهای طبیعی آسیب دیده باشد و بدن توان طبیعی خود را از نو بدست آورد.

اگر شما یک جلسه شیمی درمانی را از دست دادید و یا یک نوبت دارو را دریافت نکردید به پزشک یا پرستاران اطلاع دهید.

در طول ملاقات با پزشک معالج ، توسط یک نفر همراه ، دستورات را دقیقا یادداشت کنید و یا می توانید با اجازه پزشک ، دستورات را به وسیله یک نوار یا گوشی تلفن همراه ضبط کنید و بعدا با دقت مرور کنید.

 

آیا همزمان با شیمی درمانی می توان داروهای دیگر مصرف کرد؟

اگر شما هر دارو ، قرص ، آمپول ، کپسول تقویتی و غیرتقویتی مانند مسکن ها ، داروهای خواب آور، ویتامین ها ، داروهای مکمل ، داروهای گیاهی و ... مصرف می کنید حتما لیست آنها را به پزشک معالج یا پرستار مربوطه اطلاع دهید. بدون اطلاع و اجازه پزشک معالج ، خودسرانه هیچ دارویی مصرف نکنید. چون بعضی از داروها ممکن است در عمل و اثر داروهای شیمی درمانی عوارض خاصی ایجاد کرده و در درمان شما اختلال ایجاد می کند.

از تزریق واکسن ها مثل واکسن آنفولانزا ، کزاز و ... در مدت شیمی درمانی خودداری شود. قبل از شروع دوره شیمی درمانی یا پس از پایان آن می توان این واکسن ها را تزریق نمود.

 

هنگام شیمی درمانی چه کار باید انجام داد؟

سعی کنید حالت آرام داشته باشید و با خواندن کتاب ، گوش دادن به موسیقی آرام ، تماشای فیلم مورد علاقه خود را سرگرم کنید. در حین شیمی درمانی ، زمانی که دارو در جریان است از قرصهای مکیدنی ، آب نبات بدون قند یا آدامس طعم دار استفاده کنید.

نیم ساعت قبل از تزریق ، ادرار کنید تا نیاز به دستشویی پیدا نکنید.

در بعضی مواقع برای محافظت از سرم تزریقی در برابر اشعه نور ، از پوشش استفاده می شود ، جای نگرانی وجود ندارد.

در هنگام تزریق هرگونه تاول ، سوزش ،خارش و قرمزی پوست یا هر گونه مشکل تنفسی و درد را سریعا به پرستار اطلاع دهید.

در 24 تا 72 ساعت اول بعد از تزریق ، مایعات بیشتر بخورید تا دارو از طریق ادرار سریع تر دفع شود. با توجه به دفع داروهای شیمی درمانی از طریق ادرار، به هنگام استفاده از دستشویی سعی کنید با آب کافی کاسه توالات را بشویید.

در صورت مشاهده هر گونه علائم غیرطبیعی دفع ادرار (تغییر رنگ ادرار ، تکرار یا سوزش ادرار و ..) سریعا به پزشک و پرستار اطلاع دهید. ممکن است داروهای مصرفی عملکرد کلیه و مثانه را موقتا تحت تاثیر قرار دهد.

در طول دوره شیمی درمانی با کودکان بویژه با شیرخواران و زنان باردار معاشرت محدود نمایید.

 

آیا در طول دوره درمان با شیمی درمانی می توان بچه دار شد؟

اثرات شیمی درمانی بر تمایل جنسی گوناگون است. در طول دوره شیمی درمانی تا اطلاع بعدی نباید بچه دار شد، این داروها ممکن است (البته نه همیشه) در بعضی افراد روی اندام جنسی تاثیر موقت داشته باشد، ازقبیل تغییر موقتی در عادت ماهیانه و یائسگی زودرس در خانمها و کاهش موقتی مقدار اسپرم در آقایان. لذا در مورد رفتارهای جنسی و روابط زناشویی و یا مصرف قرص های ضدبارداری ، روش های ضدبارداری و زمان مناسب بارداری حتما با پزشک متخصص آنکولوژی مشورت کنید.

 

آیا داروهای شیمی درمانی عوارضی در بدن بوجود می آورد؟

عوارضی که ممکن است این داروها در بدن بوجود بیاورند بستگی به شدت واکنشی دارد که بدن بیمار نسبت به دارو نشان می دهد. ناگفته نماند که بیمار دچار همه عوارض احتمالی که در اینجا می خوانید نخواهد شد بلکه گاهی بسته به نوع بیماری یک یا چند تای آن موقتا گریبانگیر او خواهد شد. دانستن آنها به شما کمک می کند تا در صورت بروز با آمادگی قبلی و با آگاهی آنها را تحمل کنید و با آنها کنار بیایید. نکته مهم آنست که هر گونه عوارض جانبی و علائم کلینیکی را به پزشک معالج و پرستار مربوطه گزارش دهید.

شایعترین عوارض شیمی درمانی عبارتند از: تهوع و استفراغ ، بی اشتهایی ، اسهال ،یبوست ، ناراحتی دهان و گلو ، ریزش مو ، احتمال عفونت ،ناراحتی پوستی ، نامنظم شدن عادت ماهانه یا قطع آن در خانمها ، احساس ضعف و خستگی و تنگی نفس ، خواب رفتگی و گزگز در انگشتان و اختلال در تعادل ، تورم صورت ، دستها ، پاها و شکم و خونریزی داخلی. یادآوری می شود اکثر این عوارض موقتی بوده و با طی شدن دوره شیمی درمانی به طور طبیعی برطرف می شوند.

 

با عوارض دارو درمانی (شیمی درمانی ) چه می توان کرد؟

الف: تهوع و استفراغ

چون بعضی داروهای شیمی درمانی مخاط معده را تحریک می کنند ، معمولا همراه با آن ، داروهایی برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ از طرف پزشک به شما داده می شود. با این همه اگر نکات زیر را رعایت کنید از حالت تهوع و استفراغ شما کم خواهد شد:

- در طول روز، خوردن شش وعده غذایی کوچک به جای سه وعده غذای اصلی توصیه می شود. (دفعات غذا خوردن را بیشتر ولی مقدارش را کم کنید) غذا را خوب بجوید تا آسانتر هضم شود.

- به آهستگی بخورید و بنوشید

- سعی کنید ظاهر غذاها اشتها آور باشد و از غذاهایی که هضم راحت تری دارند مصرف کنید.

- سه روز اول پس از انجام دارو درمانی سعی شود از گوشت سفید مثل مرغ و ماهی استفاده شود و پس از این مدت می توان از گوشت قرمز بخصوص ماهیچه استفاده کرد. غذاهایی که کمی ترش یا شور هستند گاهی بهتر تحمل می شوند.

- شستشوی دهان و دندان قبل و بعد از هر وعده غذایی

- با باز کردن پنجره اطاق ، هوای تازه و تمیز را عمیقا تنفس کنید. لباسهای نخی آزاد و گشاد بپوشید.

- از خوردن غذاهای خیلی شیرین ، خیلی چرب ، سرخ شده و خیلی محرک (ادویه ای ) خودداری کنید.

- روز تزریق داروی شیمی درمانی ، غذاهای سنگین که هضمش دشوار است ، نخورید. یک ساعت قبل از شیمی درمانی غذای سبک به مقدار کم بخورید.

- آب میوه های خنک و کم شیرین مثل آب سیب یا انگور ، مدتی قبل یا مدتی بعد از غذا بخورید نه همراه آن.

- از رفت و آمد در محل هایی که بوهای گوناگون مثل بوی پخت و پز ، دود سیگار یا عطرهای تند به مشام می رسد پرهیز نمائید.

- بعد از خوردن غذا تا 2 ساعت به حالت نشسته روی صندلی استراحت کنید و از دراز کشیدن خودداری کنید.

- خوردن مقدار کمی کشک مایع و یا نوشیدن چای زنجبیل پس از صرف غذا در کاهش تهوع و استفراغ موثر است

ب: بی اشتهایی

معمولا بی اشتهایی در چند روز اول پس از شروع هر دوره شیمی درمانی یا پرتودرمانی پیدا می شود. برای رفع بی اشتهایی نکات زیر رعایت شود:

- دفعات غذا خوردن را زیاد کنید ولی هر بار مقدار کمی غذای سبک و مغذی بخورید.

- هنگامیکه اشتهای بهتری دارید (معمولا در اوایل صبح ) غذای بیشتری بخورید. از غذاهای حاضری سالم که مورد دلخواه شماست استفاده کنید

- در تهیه و طبخ غذای خوشمزه از دیگران کمک بگیرید.

- در اثر شیمی درمانی ممکن است اختلالی در پرزهای چشایی پیدا شود و اشتهای شما به گوشت از بین برود. با زدن چاشنی ها و سس ها به گوشت می توانید طعم غذا را خوشمزه کنید. ترجیحا مرغ و ماهی را جایگزین گوشت قرمز کنید یا پوره گوشت بخورید.

- درباره مکمل های غذایی و رژیم غذایی خاص در طول درمان حتما با پزشک معالج ، پرستار و متخصص تغذیه مشورت کنید.

- توجه داشته باشید اگر غذا نخورید باعث کاهش وزن و کاهش مقاومت بدنتان شده و بهبودی به تاخیر می افتد. پس اراده کنید خوب غذا بخورید تا انرژی لازم برای مقابله با بیماری را داشته باشید. رژیم غذای سالم و مناسب در بدست آوردن توانایی و بازسازی بافت و بهبود حال عمومی بیمار و در نهایت درمان کامل بیماری وی کمک می کند.هر هفته بیمار را وزن کنید و در صورت کاهش وزن به پزشک اطلاع دهید.

پ: اسهال

اگر به اسهال مبتلا شدید و همراه با آن درد شکم و دل پیچه داشتید. در صورتی که اسهال توام با خون و تب نباشد می توان با رعایت نکات زیر آن را کنترل کرد در غیر اینصورت به پزشک معالج اطلاع دهید.

- مایعات فراوان بخورید مانند آب ، آب سیب ، چای کمرنگ ، تا آب از دست رفته را جبران کند.

- مایعات خیلی سرد و یا خیلی گرم نخورید و اگر نوشابه مصرف می کنید صبر کنید تا گازش کاملا خارج گردد.

- غذا را مقدار کم و به دفعات متعدد بخورید. (بیشتر از سه وعده در روز)

- از خوردن میوه جات با پوست و دانه و سبزیجات خام ، کلم ، نخود و لوبیا ، غذاهای سرخ شده یا چرب ، ادویه جات و شیرینی خودداری کنید.

- ممکن است مصرف شیر ، به دلیل ایجاد نفخ با نظر پزشک معالج ، محدود شود.

- وقتی حس کردید بهتر شدید ، غذاهایی مثل برنج (کته) ، نان ، سیب زمینی پخته ، ماست ، پنیر ، تخم مرغ پخته و ماکارونی بخورید.

- معمولا چون موقع اسهال ، پتاسیم زیادی از بدن دفع می شود از غذاهای حاوی پتاسیم مثل موز ، مرکبات ، نکتار هلو و زرد آلو ، سیب زمینی و سبزی ها استفاده کنید.

ت: یبوست:

یکی از عوارض شیمی درمانی و عدم تحرک ، یبوست و کاهش اشتهاست ، اقدامات زیر برای جلوگیری و درمان یبوست موثر است:

- مایعات زیاد بنوشید ، آب میوه هایی مانند آلو ، انجیر، گلابی بخورید ، آلو یا انجیر را خیس کرده و صبح ناشتا میل نمایید.

- با پزشک معالج در مورد افزایش میزان فیبر رژیم غذایی مشورت کنید (به بعضی از بیماران رژیم غذایی پرفیبر توصیه نمی شود) غذاهای پرفیبر شامل میوه جات و سبزیجات با پوست و دانه ، غلات ، نان سبوس دار ، میوه های تازه و .. هستند.

- بیشتر پیاده روی و حرکت کنید ، کمتر روی تخت دراز بکشید

- بدون اجازه پزشک داروهای گوارشی و ملین استفاده نکنید و اگر می خواهید از شیاف یا ملین های گیاهی نظیر سی لاکس ، برگ سنا و غیره استفاده کنید حتما با پزشک معالج مشورت کنید.

ث: ناراحتی دهان و گلو

بعضی داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث خشکی و یا زخم دهان و اطراف گلو شود و یا در فرو دادن غذا یا جویدن اشکالاتی بوجود آورد. رعایت نکات زیر می تواند به حل این مشکل کمک کند:

- روزانه داخل دهان را به دقت کنترل کرده و موارد التهاب و هر گونه پلاکهای سفید روی زبان ، ته گلو ، آبسه های لثه و سایر نقاط دهان و دندان را به پرستار و پزشک معالج اطلاع دهید. با پزشک خود در مورد مراجعه به دندانپزشک صحبت کنید.

- از مواد غذایی سفت و خشک مثل بیسکویت و چیپس به علت اینکه به بافت دهان آسیب می زند استفاده نکنید. مایعات مغذی و غذاهای نرم و پوره که به راحتی جویده و بلعیده می شود بخورید و برای نوشیدن از نی کمک بگیرید.

- غذاهای پخته را در مخلوط کن به صورت مایع درآورید تا مصرفش آسانتر شود ، از مخلوط کن برای تهیه پوره ها استفاده کنید

- آب نبات بدون قند یا تکه های یخ ، بستنی ، آدامس کم شیرین استفاده کنید. آبمیوه ترش و اسیدی ننوشید.

- خوراکیهای آبدار مثل شیر ، ماست ، بستنی ، املت ، فرنی ، حلیم ، سوپ ، آب گوشت ، پوره میوه بخورید

- از مصرف غذاهای ترش و شور ، خیلی سرد یا خیلی گرم خودداری کنید. به غذاهایتان ادویه و نمک زیاد نزنید.

- دهان و لثه هایتان را تمیز نگهدارید. برای جلوگیری از بوی بد دهان از آدامس استفاده کنید.

- دندان ها و لثه ها را بعد از هر وعده غذایی مسواک کنید. از مسواک نرم و خمیر دندان مناسب استفاده کنید و دندانهایتان را به آرامی مسواک بزنید. در صورت داشتن دندانهای مصنوعی آن را از دهان بیرون درآورید و با مسواک بشویید.

- روزی چندبار با محلول آب نمک ساده (سرم نمکی) یا محلول رقیق جوش شیرین غرغره کنید و دهانتان را بشویید. اگر داخل دهان زخم مشاهده کردید، چند قطره محلول بتادین داخل یک لیوان سرم نمکی بریزید و غرغره کنید.

- از دهان شویه الکل دار (کلروهگزین) استفاده نکنید و اگر می خواهید از دهان شویه های گیاهی یا حاوی فلوراید استفاده کنید با پزشک معالج و دندانپزشک مشورت کنید.

ج: ریزش مو:

چون سرعت رشد و تکیثر (زیاد شدن) سلولهای پیاز موی سر و تن بسیار زیاد است از این رو ممکن است دراثر شیمی درمانی موقتا به آنها آسیب برسد ولی پس از قطع دارو متوقف می شود و موهایتان به حالت طبیعی درخواهد آمد. هر چند بعضی داروهای شیمی درمانی باعث ریزش مو نمی شود. نگران ریزش موقت موهای خود نباشید ، در صورت تمایل می توانید:

- قبل از شیمی درمانی موهایتان را کوتاه کنید

- از کلاه ، شال کردن یا روسری نخی استفاده کنید

- بدون کلاه لبه دار زیر نور مستقیم خورشید قرار نگیرید ، از کرم مرطوب کننده و ضد آفتاب برای پوست سر استفاده کنید

- در فصل پائیز و زمستان اگر در ناحیه سر خود احساس سرما داشتید حتما از کلاه ، روسری یا عرق چین هنگام خواب استفاده کنید.

- با شانه دانه درشت موهای خود را شانه کنید

- از شامپوهای ملایم برای شستن مو استفاده کنید و بعد از حمام از سشوار استفاده نکنید

چ: احتمال عفونت:

اکثر داروهای شیمی درمانی اثر مستقیمی روی مغز استخوان که محل تولید سلولهای خونی است دارد و باعث کم کاری مغز استخوان می شود و چون گلبولهای سفید خون (WBC) که در پیشگیری از عفونت و مبارزه با میکروبها کمک بزرگی می کنند و در مغز استخوان ساخته می شوند ، در هنگام شیمی درمانی کاهش پیدا می کنند ، در نتیجه احتمال دچار شدن به بیماریهای عفونی افزایش می یابد.

نشانه های عفونت چیست؟ تب بالاتر از 38 درجه سانتیگراد ، لرز ، عرق کردن زیاد در شب یا هنگام خواب ، اسهال شدید ، تکرار ادرار یا سوزش ادرار ، سرفه شدید یا گلو درد. در صورت دچار شدن به علائم فوق فورا با پزشک معالج یا پرستارتان (حتی اگر نصفه شب مجبور شوید) تماس گرفته و خود سرانه داروی تب بر (آسپرین و استامینوفن و ...) استفاده نکنید و در صورت تجویز آنتی بیوتیک ، طبق دستور پزشک به طور منظم (سر ساعت) مصرف کنید.

بنابراین به منظور کاهش دچار شدن به عفونت ، نکات زیر را رعایت کنید:

- دستهایتان را حتما با صابون بشویید ، مخصوصا قبل از صرف غذا و بعد از اجابت مزاج و تماس با حیوانات

- موقع گرفتن ناخن هایتان مواظب باشید که گوشتتان را نگیرید و زخمی نکنید.

- در طول دوره شیمی درمانی بهتر است از معاشرت های اجتماعی غیر ضروری کاسته شود ، از رفت و آمد افراد متفرقه بخصوص کسانی که بیماری عفونی ، تنفسی ، مسری مانند سرماخوردگی ، آنفولانزا ، سرخک یا آبله مرغان دارند در اطرافتان جلوگیری کنید و از ماسک استفاده کنید

- از رفتن به مکان های شلوغ مانند سینما ، اتوبوس ، مترو ، ترمینال مسافرتی ، میهمانی های پر جمعیت و مراکز خرید خودداری کنید

- از مسواک نرم استفاده کنید تا احتمال زخم شدن دهان و لثه کم شود

- برای تراشیدن ریش از تیغ استفاده نکنید

- بعد از هر بار اجابت مزاج با دقت نشیمن گاهتان را بشویید و اگر سوزش دارید یا زیر دستتان دکمه های بواسیر حس کردید با پزشک مشورت کنید.

- از خوردن میوه ها و سبزی های خام و نپخته مثل سبزی خوردن ، کاهو ، کلم ، توت فرنگی و همچنین تخم مرغ خام خودداری کنید.

- پزشک تعداد گلبول سفید خونتان (WBC) را در طول درمان کنترل خواهد کرد.

- در اتاق خودتان گلها و گیاهان طبیعی ، اکواریوم ، قفس پرندگان ، حیوانات خانگی نگهداری نکنید.

- از هر گونه اقدامات ایمن سازی نظیر تزریق واکسن آنفولانزا یا ذات الریه بدون اطلاع پزشک معالج خودداری کنید

- وسایل و لوازم شخصی خود ازقبیل حوله ، لباس ، بشقاب ، لیوان ، قاشق و ... را در اختیار دیگران قرار ندهید.

ح: ناراحتی پوستی:

ناحیه ای از پوست که رادیوتراپی می شود ممکن است دچار التهاب و سوختگی شود. همچنین داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث تغییراتی جزئی مثل قرمز شدن ، تغییر رنگ و کدر شدن پوست و ناخن ، خشک شدن ، پوسته شدن و خارش در پوست بشود. ممکن است ناخن های شما تیره ، زرد ، شکننده یا ترک خورده شوند و یا جوشهای کوچکی زیر پوست پیدا شود که اکثر اینها به مرور رفع می شود و به درمانی خاصی نیاز ندارد ولی رعایت نکات زیر می تواند به حل مشکل کمک کند:

- جوشهای صورت و بدن را نکنید و اگر جوش صورت دارید ، صورت را تمیز و خشک نگهدارید و از صابونهای و کرمهای بهداشتی ملایم استفاده کنید

- اگر پوست شما خشک شده است از محلولها و کرمهای مرطوب کننده بدون اسانس و الکل (مثل کرم و صابون بچه) استفاده کنید

- حمام داغ و طولانی مدت نگیرید ، در صورتی که دوش آب گرم (ولرم) گرفتید ، خودتان را به آرامی با حوله نخی و نرم خشک کنید ، حوله را روی پوست نکشید. علائم خط کشی پرتودرمانی را نشوئید و پاک نکنید.

- در طول درمان زیر نورمستقیم آفتاب نمانید و اگر پوست شما به علت حساسیت در برابر خورشید قرمز شد از کرم ضد آفتاب یا از لباس نخی آستین دار بلند و کلاه لبه دار برای محافظت در برابر نور خورشید استفاده کنید.

- اگر کهیر یا خارش در پوست شما دیده شد و یا پوسته شده است با پزشک مشورت کنید

خ: نامنظم شدن عادات ماهانه و یا قطع آن در خانمها

شیمی درمانی می تواند باعث نامنظم شدن عادت ماهانه و یا قطع آن در بعضی از افراد شود و یا تا پایان دوره درمان ادامه داشته باشد ، در صورت زیاد شدن خونریزی عادت ماهانه ، کم شدن فاصله بین دو عادت ماهانه ، گر گرفتگی، یائسگی زودرس ، عفونت و ترشح در ناحیه تناسلی ، به پرستار و پزشک معالج اطلاع دهید

د: احساس ضعف و خستگی و تنگی نفس:

همانطور که داروهای شیمی درمانی باعث کاهش گلبول سفید می شود ممکن است گلبولهای قرمز خون (RBC) هم کاهش یابند و چون کار اصلی گلبولهای قرمز ، بردن اکسیژن از ریه به بافت های مختلف است کاهش این گلبولها باعث کم خونی شده و به دنبال آن بیمار دچار خستگی (احساس ضعف و خستگی شدید) ، سرگیچه (احساس غش) ، تپش قلب و حتی تنگی نفس می شود. هرگاه علائم بالا را مشاهده کردید با پزشک در میان بگذارید و نکات زیر را رعایت کنید:

- در طول روز به میزان کافی استراحت کنید ولی کمتر بخوابید تا خواب شب مختل نشود ، از انجام کارهای سنگین پرهیز کنید تا نیروهایتان را ذخیره کرده باشید

- در کارتان شتاب نکنید تا کمتر به سرگیجه بیفتید بخصوص هنگام تغییر وضعیت مثلا از حالت خوابیده به نشسته ، آهسته عمل کنید

- مصرف غذاها و مایعات پرکالری مانند عسل ، مربا ، لبنیات ، پوره تخم مرغ ، آب گوشت ، سوپ و ... با نظر پزشک و کارشناس تغذیه انجام گیرد.

- در محیط کار ، با اطلاع و همکاری کارفرما در فواصل منظم استراحت کنید و خود را خسته نکنید. می توانید پاره وقت کار کنید یا روز درمان و فردای آن روز را مرخصی بگیرید.

- در مدت شیمی درمانی ، انجام کارهای سنگین خانه (جاروزدن ، شستن ظرف ها و...) بین همه افراد خانواده تقسیم شود.

- روزانه 15-10 دقیقه در سطح صاف پیاده روی کنید. در مورد انجام بقیه ورزش ها بسته به نوع بیماری با پزشک معالج مشورت کنید

- غالبا در جریان شیمی درمانی ، آزمایش ساده خون و اندازه گیری گلبولهای خون و پلاکت برای کنترل وضع خونی شما انجام خواهد شد. پزشک معالج ، در صورت بروز کم خونی ، شاید تزریق خون و تجویز داروی تقویت کننده را ضروری بداند.

ذ: خواب رفتگی و گزگز در انگشتان و اختلال در تعادل:

داروهای شیمی درمانی ممکن است تغییراتی در اعصاب حسی ایجاد کنند و باعث عوارضی مثل خواب رفتگی انگشتان دست و پا و یا اختلال در حرکت و از دست دادن تعادل شوند که معمولا گذرا بوده و با قطع دارو بتدریج برطرف می شود. پزشک را در جریان این امر بگذارید ، ممکن است مقدار مصرف داروها را کاهش دهد.

- هنگام بالا و پائین رفتن از پله ها از نرده استفاده کنید. کفش با زیره پلاستیکی بپوشید

- موقع حمام کردن از بالشتک حمام و دمپایی عاج دار استفاده کنید تا لیز نخورید.

- کمتر رانندگی کنید چون حس ترمز در کف پا کم می شود

ر: تورم صورت و دستها و پاها و شکم

بعضی از داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث تغییراتی هورمونی و در نتیجه افزایش مایعات داخل بافتها و باقی ماندن مایع زیاد در بدن بشوند. اگر متوجه تورم یا پف کردن در صورت ، دستها ، پاها یا شکم شدید به پزشک معالج یا پرستاران اطلاع دهید ، همچنین توصیه می شود از مصرف زیاد نمک پرهیز کنید. پزشک معالج می تواند داروی مدر جهت دفع مایعات اضافی بدن تجویز نماید.

ز: خونریزی

داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث کاهش پلاکتها شوند (پلاکتها سلولهای کوچکی هستند که در مغز استخوان ساخته می شوند و نقش مهمی در لخته شدن خون دارند و از خونریزی جلوگیری می کنند ) اگر مقدار پلاکتهای خون کم شود احتمال خونریزی داخلی به صورت های مختلف بالا می رود. پزشک معالج در طول درمان وضعیت انعقادی خون (پلاکت) را کنترل خواهد کرد و در صورت افت زیاد ، دستور تزریق پلاکت را خواهد داد. جهت کم کردن خطر خونریزی نکات زیر را رعایت کنید:

- قبل از استفاده کلیه داروهای بدون نسخه ، از پزشک معالج یا پرستاران سوال کنید. آسپرین ، داروهای مسکن و خواب آور موجب کاهش پلاکت و خونریزی داخلی می شود. معمولا برای بیمارانی که شیمی درمانی یا پرتودرمانی شده اند آسپرین تجویز نمی شود.

- قبل از انجام هر اقدام دندانپزشکی با پزشک معالج مشورت کنید ، از مسواک نرم برای تمیز کردن دندان استفاده کنید و لثه ها را با وسیله نرمی مثل پنبه تمیز کنید

- برای نظافت بینی انگشت داخل آن نکنید ، با استفاده از دستمال کاغذی نرم و به آرامی پاک کنید و اگر خون دماغ شدید یا لثه هایتان خونریزی می کند یا خلط خونی داشتید فورا به پزشک معالج اطلاع دهید

- هنگام استفاده از وسایل برنده و نوک تیز مثل کارد ، احتیاط کنید مبادا جایی از بدنتان زخم شود.

- به منظور جلوگیری از سوختن بدنتان از دست زدن به وسایل داغ خوداری کنید

- از کارهای سخت بدنی و ورزش سنگین خودداری کنید تا جایی از بدنتان زخمی نشود.

- اگر زیرپوست ، به خصوص در ناحیه ساق پا و یا شکم دانه های قرمز رنگی پیدا شد فورا به پزشک اطلاع دهید

- اگر کبودی و خون مردگی زیرپوست بدنتان مشاهده کردید اطلاع دهید

- از گذاشتن درجه (حرارت سنج) در مقعد ، استعمال شیاف و تنقیه خودداری کنید.

- خون ریزی واژینال (رحمی) و خونریزی از ناحیه مقعد را اطلاع دهید

- ادرار صورتی یا قرمز رنگ ، مدفوع خونی یا سیاه رنگ را فورا به پزشک معالج یا پرشتاران اطلاع دهید

پس از پایان دوره شیمی درمانی ، شما باید مرتبا وضعیت جسمی خود را معاینه و کنترل کنید. در تمام مراحل درمان ، اگر بین دو نوبت مراجعه به پزشک معالج ، مشکلی برایتان پیش آمد و یا هرگونه درد ، ناراحتی و عوارض غیرطبیعی دیگری در وضعیت جسمی خود مشاهده کردید ، منتظر تاریخ بعدی نمانید. هرچه سریعتر با پزشک یا پرستاران تماس بگیرید و از ایشان بخواهید تاریخ مراجعه بعدی شما را تغییر دهد. با مراجعه زودهنگام ، کنترل و پیگیری برنامه درمانی ، از صحت و سلامت خود اطمینان حاصل کنید.

۱۷ ارديبهشت ۹۷ ، ۲۱:۴۳ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضا حسینی

علل درد شکم و درمان آن


علل درد شکم و درمان آن گرداوری شد

علل درد شکم و درمان آن

 

همه ما ناراحتی‌های معده و دل درد را تجربه کرده ایم. برای اینکه بتوان از بروز چنین دردی جلوگیری کرد دانستن برخی نکات مهم است. با ما همراه باشید تا ۱۰ مورد که باعث درد شکم می شوند را بدانید.

 

۱- سنگ کیسه صفرا سنگ‌های کیسه صفرا سنگی است که در کیسه صفرا یافت می‌شود. کیسه صفرا یک کیسه کوچک می‌باشد که در زیر کبد آویزان است و در صورت نیاز صفرا را در مواقع مورد نیاز برای هضم چربی خالی می‌کند. این سنگ‌ها می‌تواند موجب التهاب گردد و مجرای داخل روده را مسدود سازد. این امر نیز موجب ایجاد درد خواهد شد.

دردهای مرتبط با سنگ کیسه صفرا موجب ضربه زدن به سمت راست قسمت فوقانی شکم، به خصوص پس از مصرف وعده‌های غذایی چرب می‌شود. چنین غذاهایی باعث تحریک انقباض کیسه صفرا می‌گردد. اگر کیسه صفرا ملتهب شود، هر انقباضی تقویت شده و در نهایت موجب ایجاد درد خواهد شد.

 

۲- پانکراتیت التهاب پانکراس باعث ایجاد سوزش و درد در قسمت فوقانی یا وسط شکم می‌شود. برخی از افراد حتی دردهای شدیدی دارند که به کمر آن‌ها نیز کشیده می‌شود.

شما ممکن است به جلو خم شوید یا به پشت دراز بکشید تا دردتان کمتر شود. این موارد نیز ممکن است به یک درد مبهم، تهوع و استفراغ منجر شود و کمی از درد شما بکاهد. مصرف الکل زیاد می‌تواند باعث تشدید این گونه دردها شود. در اینگونه موارد اغلب فرد نیاز به بستری شدن خواهد داشت.

 

۳- بیماری رفلاکس معده بیماری رفلاکس معده یا همان GRED می‌تواند باعث ایجاد درد در قسمت فوقانی معده و قفسه سینه پایین شود. این نوع دردها با نام مستعار سوزش سر دل نیز شناخته شده‌اند. دلیل ایجاد این مشکل چیست؟؟ دریچه‌ای که معده را از مری جدا می‌کند، ضعیف است و اجازه می‌دهد غذا و اسید داخل معده به سمت بالا بروند.

مصرف مقدار زیاد غذا یا انتخاب نوع نامناسب از آن (به عنوان مثال چرب بودن) می‌تواند این شرایط را بدتر کند. کاهش وزن، دقت در مصرف غذا و داروهایی همچون آنتی اسیدها ، مسدود کننده‌های H2، و مهار کننده‌های پمپ پروتون، همچنین می‌تواند کمک کند.

 

۴- عدم تحمل لاکتوز میلیون‌ها نفر در سراسر جهان ممکن است به بیماری عدم تحمل لاکتوز مبتلا باشند. در حقیقت، در برخی از نواحی جهان، تعداد افرادی که به بیماری عدم تحمل لاکتوز مبتلا هستند ممکن است از افرادی که می‌توانند لاکتوز را هضم کنند، بیشتر باشد. لاکتوز قندی است که در شیر و محصولات ساخته شده از شیر یافت می‌شود.

این نوع عدم تحمل موجب ایجاد درد خفیف شکم، نفخ ، اسهال ، آروغ زدن ، گاز و سوء هاضمه خواهد شد. شاید بتوان گفت بهترین راه حل برای درمان این بیماری، مصرف نکردن محصولات لبنی همچون شیر یا پنیر باشد.

 

۵- عوارض جانبی داروهای مصرفی هیچ دارویی بدون عارضه نیست و برخی از مواقع این عوارض ممکن است باعث ایجاد درد شکم گردد. یک گروه دارویی مرسوم به بیس فسفونات‌ها که به طور عمده برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان به کار می‌رود، می‌تواند باعث ایجاد تورم و درد در قسمت‌های پایینی مری شود.

داروهای درد شناخته شده با عنوان NSAID ( داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی) همچون ایبوپروفن و آسپرین نیز می‌تواند باعث ایجاد تورم در معده شود و حتی منجر به ایجاد زخم گردد.

 

۶- دیورتیکولیت دیورتیکولیت التهاب دیورتیکول یا کیسه‌هایی است که در دیواره روده و معمولا روده بزرگ تشکیل می‌شود. این موارد شبیه سوراخ‌هایی در دیواره روده بزرگ هستند که تمایل به التهاب یا مسدود شدن توسط مدفوع یا سایر مواد خارجی دارند.

نشانه‌ها و علایم این بیماری می‌تواند شامل گرفتگی در قسمت تحتانی شکم باشد که ممکن است در اثر پاسخ به آنتی بیوتیک‌ها ایجاد گردد.

یک رژیم غذایی پرفیبر می‌تواند در اینگونه موارد مفید باشد. در برخی از موارد حاد، این بیماری ممکن است باعث ایجاد آبسه، خونریزی و حتی سوراخ شودو در نتیجه درد شدیدی را به همراه داشته باشد. در اینگونه موارد فرد نیاز به جراحی و بستری شدن در بیمارستان دارد.

 

۷- عدم تحمل گلوتن برخی از افراد به گلوتن واکنش خوبی ندارند. گلوتن پروتئینی است که در گندم، جو و گندم سیاه یافت می‌شود. حالت بسیار شدید و حاد عدم تحمل گلوتن بیماری به نام سلیاک است. گلوتن باعث ایجاد اسیب به روده کوچک می‌شود. بنابراین روده بزرگ به طور طبیعی کار نمی‌کند و نمی‌تواند مواد مغذی مورد نیاز بدن را جذب نماید.

متخصصان و بیماران در مورد عدم تحمل گلوتن و بیماری سلیاک بیشتر آگاه شده‌اند. این نوع بیماری ممکن است باعث ایجاد نفخ، گاز، درد خفیف تا شدید و خستگی در بدن گردد. عدم توانایی روده برای جذب مواد مغذی ممکن است منجر به اسهال مزمن، کاهش وزن و حتی سوء تغذیه شود.

 

۸- اندومتریوز اندومتریوز تنها زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های دیواره‌ی رحم فرار می‌کنند و در بخش‌های دیگر بدن شروع به رشد می نمایند. این قسمت‌ها معمولا در جایی از لگن است. درد، خونریزی نامنظم و ناباروری ممکن است نتیجه این بیماری باشد.

تشخیص اندومتریوز بسیار دشوار است و اغلب نیاز به ارجاع به یک متخصص زنان و یک سونوگرافی لگن خواهد بود. اگر اندومتریوز به یک منطقه کوچک محدود شود ، جراحی ممکن است کمک کند. در غیر این صورت آن را با داروهای درد و هورمون درمانی درمان می‌کنند.

 

۹- مشکلات تیروئید هرچند غده تیروئید در گردن قرار گرفته است اما می‌تواند باعث ایجاد مشکلات در قسمت‌های پایینی بدن شود. همانطور که می دانید، غده تیروئید باعث تنظیم عملکردهای مختلفی در بدن می‌شود و سیستم گوارشی یکی از این سیستم‌هاست.اگر غده تیروئید شما، هورمون زیادی تولید کند(پرکاری تیروئید)،

باعث تسریع فرآیند هضم مواد شده و در نهایت منجربه اسهال و گرفتگی عضلات شکم خواهد شد. از سوی دیگر، یک تیروئید کم کار ، باعث کند شدن کارهای سیستم گوارشی شده و در نهایت منجر به ایجاد درد ، یبوست و گاز می‌شود.

 

۱۰- انگل هیچ کس دوست ندارد تصور کند که درد شکم به خاطر وجود انگل یا سایر موجودات است اما این موضوع اتفاق می افتد. انواع مختلفی از انگل‌ها وجود دارد اما شاید شایع ترین آن ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم است که در اثر شنا در استخرها و دریاچه‌های آلوده و همچنین نوشیدن آب آلوده به فرد منتقل خواهد شد.

یک تک یاخته کوچک باعث ایجاد درد، اسهال و حالت تهوع در فرد می‌شود و ممکن است دو الی ده روز بعد از قرار گرفتن در معرض محیط‌های آلوده ( برای کریپتو) یا یک الی سه هفته ( برای ژیاردا) خود را نمایان کند. انواع دیگر انگل ممکن است از طریق غذاهایی که به خوبی پخته نشده یا غذاهای آلوده منتقل گردد.

 

۸ درد شکم که باید جدی بگیریم

شکم یک حفره توخالی است که اندام‌هایی مثل معده، روده باریک، روده بزرگ، کبد، کیسه صفرا، طحال، پانکراس و بخش کوچکی از مری در آن قرار دارد و خود این حفره در حد فاصل بین پرده دیافراگم (پرده زیر ریه‌ها) در بالا و استخوان لگن در پایین محصور شده است. همچنین در ناحیه پشت کلیه و سیستم مجاری ادرار، رحم و تخمدان‌ها در جنس ماده را نیز شامل می‌شود. آسیب و اختلال در عملکرد هر یک از این بخش‌ها منجر به بروز درد نیز می‌شود البته بعضی از دردها ساده و ابتدایی هستند و نیازی به درمان جدی نداشته و بطور خود به خود خوب خواهند شد. در این مطلب با مثبت مگ همراه باشید تا بیشتر درباره دردهای شکمی‌خطرناک بدانیم.

 

۱- درد همراه با تب دردهایی که با تب همراه هستند نشان دهنده وجود عفونت در بدن می‌باشند، که گاها زخم‌های معده و اثنی عشر دچار پارگی شده، و موجب بروز عفونت می‌شوند. از عوامل دیگر می‌توان آبسه‌های داخل شکمی ‌و التهاب کیسه صفرا و لوزالمعده را نام برد که همگی از بیماری‌های مهم هستند.

 

۲- درد همراه با زردی پوست این علایم می‌تواند در اثر سنگ کیسه صفرا، تکان خوردن آن و انسداد مجرای صفراوی باشد، که با علایم دل درد شدید و استفراغ همراه خواهد بود.

 

۳- درد همراه با خونریزی گوارشی

درد شکم و استفراغ حاوی خونریزی می‌تواند از معده یا مری باشد البته گاهی هم از وجود زخم در دستگاه گوارش فوقانی، بیماری مزمن کبدی و یا سرطان‌های دستگاه سرچشمه می‌گیرد. در این موارد گاهی مدفوع همراه با خون دفع می‌شود که سریعا باید نزد پزشک مراجعه کرد.

 

۴- دردی که به کشاله ران تیر می‌کشد

دردهایی که از ناحیه شکم شروع شده و به کشاله ران ختم می‌شوند، اغلب از بیماری‌های کلیوی نشات می‌گیرند که با علایمی ‌مانند سوزش ادرار، استفراغ و تهوع بروز می‌کنند.

 

۵- درد زونا

دردی که از ناحیه شکم شروع می‌شود و بعد از یک هفته با علایمی ‌مانند ضایعات تاولی در ناحیه شکم پدیدار می‌شود.

 

۶- بیماری‌های عروقی داخل شکم

سکته‌های داخل شکمی زمانی رخ می‎دهد، که خون به رگ‌های کوچک داخل شکم نرسد. بنابراین موجب سیاه شدن روده شده و ایجاد درد می‎کند. البته این حالت در مواقعی هم که فرد زخم معده داشته باشد رخ خواهد داد.

 

۷- آپاندیسیت آپاندیس یک روده باریک کرمی‌ شکل به طول ۱۰ سانتی‌متر است که یک سر آن داخل حفره شکمی ‌و سر دیگر آن به روده بزرگ وصل است. هنگامیکه این زایده ملتهب و عفونی شود با علایمی ‌نظیر درد شکمی ‌شدید و تب همراه است.

 

۸- سکته‌های قلبی

بعضی از دردها هستند که ربطی به دردهای شکمی ندارند، مانند سکته‌های قلبی که افراد با شکایت از درد شکم به پزشک مراجعه نموده و پس از انجام معاینات لازم و تست نوار قلب متوجه وجود بیماری قلبی می‌شوند.

 

منبع: تبیان

۱۷ ارديبهشت ۹۷ ، ۲۱:۴۰ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضا حسینی